Kind van Niemand
Geestig boekje over liefde en dood
door Marleen Duijf (Brabants Dagblad)
Donderdag 13 april 2006 – Den Bosch – De Brabantse cabaretiers Jochen Otten en Pepijn Koolen maakten samen met illustratrice Nanne Meulendijks ’Kind van Niemand’. Het is een rijmend, hilarisch verhaal dat klinkt als een ballade. Geestig is het zowel in woorden als tekeningen.
“Het is eigenlijk een jeugdboek, maar ook geschikt voor tachtigjarigen“, stellen de bedenkers. Het gaat over de ongelofelijke belevenissen van de wees ’Kind van Niemand’. Hij groeit vanaf het jaar 1885 op bij begrafenisondernemer Schennis, weggestopt in een kast.
Fantasie
Liefde overwint alles, ook de dood. Met dit in gedachten vroeg cabaretier Jochen Otten (32) uit Loon op Zand aan zijn Bossche collega Pepijn Koolen (26) een liedtekst te maken voor zijn cabaretvoorstelling. Een idee dat ook bij Koolen de fantasie enorm prikkelde. Hij ging los. Deze cabaretier en zanger van de band Koolstof verzon in een ruk zes coupletten waarin hij het mannetje alleen nog maar als vondeling neerlegt bij de uitvaartondernemer, Schennis genaamd. Eerder al schreef de zanger voor Koolstof over de dood. ’Als ik ga’ heet het nummer waarin hij zingt over hoe hij na zijn dood graag opgezet wil worden.
illustratie: Nanne Meulendijks
Lachen
Koolen en Otten staken acht zondagen de koppen bijeen. Ondertussen werkten ze in hun eentje de strofes verder uit. De ingevingen en vondsten vonden ze zo komisch en spannend van elkaar dat ze besloten een kort verhaal te maken.
’Kind van Niemand’ heet het hilarische boekje dat in acht boekhandels komt te liggen. Het is onder meer te koop bij Scheltema in Amsterdam, en de Kinderboekwinkel in Amsterdam, bij Adr. Heinen en Nooitgenoeg in Den Bosch en Gianotten in Tilburg en Breda. (nu alleen hier te bestellen)
illustratie: Nanne Meulendijks
Lijken
De lange, lenige slungel wordt leerling-ondernemer en mag van Schennis de lijken uit de bedstede halen. Omdat Schennis gierig is, laat hij ’Kind van Niemand’ de lijken op maat van de kisten zagen. Hiervoor belandt het tweetal in het cachot. Maar de wees die verliefd is op de burgemeestersdochter mag uit het gevang om deze vrouw van zijn dromen te redden uit een ingestort pand.
Het verhaal leest als een ballade, het neigt naar spreektaal. En er zitten idioot lange rijmwoorden in. Zo is sprake van ’burgemeestersvrouwenlichaam’ of ’leerlingondernemerstaken’. Niet alleen de woordvondsten zijn origineel en komisch, ook over het rijmen ervan is nagedacht. Duidelijk een uitdaging voor Otten, die Nederlands studeerde, voordat hij de kleinkunst inging. En hij is niet onverdienstelijk. Otten won al diverse cabaretprijzen met zijn heel fysieke cabaretvoorstellingen.
Verder zijn de wat sinistere tekeningen van de 20-jarige illustratrice Nanne Meulendijks mooi en komisch kleine verhaaltjes op zichzelf. Ze studeerde dit jaar af aan de kunstacademie Sint-Joost in Breda. Haar gekleurde illustraties zijn spannend en ondersteunen de strofes.
Pijnverzachter
Zijn eerste cabaretprogramma ’In Levenden Lijve’ ging ook over de dood. “Het is mooi om mensen te horen lachen om het verhaal dat je vertelt. Pas later beseffen ze de zware thematiek die ten grondslag ligt aan dit alles.“ Maar, zo leerde het drietal dat ’Kind van Niemand’ maakte: ’Humor rond de dood is een pijnverzachter.“
illustratie: Nanne Meulendijks